ادامه گزارش٬ گفت و گو با ابوالفضل درخشنده. که از نشانه های بیرونی از جمله وضعیت فرهنگی٬ ی و اجتماعی کشور نشات میگیرد و باعث شده بخواهم مطالبی را به خواننده ام منتقل کنم. برای همین٬ زبان داستان را انتخاب کرده ام چون زبان٬ زبان تمامی نسل ها است و داستان هایی که نوشته ام محور اسیب شناسی اجتماعی٬ ی و فرهنگی کشور است. مقوله جنگ را چه طور میبینید.ربط قضایای داستان نویسی با مقوله جنگ چیست.تخریب چی دوران در پایگاه اطلاعاتی دشمن.چرا این موضوع را برای پرداختن به جنگ انتخاب کردید. جواب: چون این که یک تجربه ای گران سنگ برای کسانی که میتوانستند از ان به کارگیری کنند بود.گنجینه ای گران سنگی برای کسانی که قصد بهره برداری از ان را داشتند و همچنین برای کسانی که میتوانستند از ان به کارگیری کنند بود.این یکه خوری است اگر دریای گسترده معرفت را نخواهیم به نسل بعد از خودمان انتقال دهیم. شما به عنوان یک بازمانده جنگ٬ چه طور با مقوله تخریب اشنا شدید٬ چه گونه با ان انس گرفتید٬ چه گونه شد که این مقوله تخریب شما را به مرحله ای و جایی برد که خواستید در مورد تخریب بنویسید و چه گونه تخریب را تعبیر و تفسیر میکنید. جواب: خدمتتان عرض کردم٬ تخریبچی کسی هست که با ایثار جانش راه سالم و بی خطر را برای همرزمانش هموار میکند.در دوران جنگ٬ تخصصی که با توجه به جثه ریزم برای من در نظر گرفته شده بود تخریبچی بود به این معنا که باید تک و تنها در میدان مین میرفتم مین ها را خنثا میکردم تا راه سالم و بیخطر را برای پیشروی نیروهای خودی فراهم کنم.در این دوران هم به افرادی نیاز است که تک و تنها دل به خطر میدهد و راه سالم فرهنگی را برای مردمشان هموار کنند. حالا این تخریبچی که کارش ساختن است نه خراب کردن که متاسفانه این تفسیر غلط که نام تخریبچی را می اورند به درون مایه ان توجهی نمیکنند.در عرصه فرهنگی هم همین است.وقتی شما بخواهید در مقابل رانت خواران مختلف بایستید تک و تنها وسط میدان مین هستید. نخستین اشتباهت اخرین اشتباهت است بلافاصله یک انگی٬ تهمتی٬ چیزی بهت میزنند که قلمت را بشکنند. پس٬ دوران جنگ و تخصص دوران جنگ در دوران سازندگی هم کاربرد دارد. انجا تنها بودی اینجا هم تنهایی. انجا تنها خدا حامی ات بود اینجا هم تنها خدا حامی ات است.انجا با دشمن میجنگیدی اینجا هم دشمن نفوذی و عناصر بدلی دورت را احاطه کرده اند.نمیدانی کدامشان خودی هستند کدامشان دشمن.درست مثل جبهه های غرب که از جلو نیروهای عراقی بودند و از چپ٬ راست و پشت سرت دمکرات٬ کومله و انواع و اقسام ستون پنجم دشمن بودند. فکر میکنید جریان حاکمیتی کشور که حاکمیت فرهنگی و ی کشور است از ابتدا تا کنون مساعد به حال نظام و مردم بوده یا خیر. جواب: صددرصد. اکنون چی. جواب: ما انقلاب کردیم که تحول ی٬ اجتماعی و فرهنگی داشته باشیم.اکنون هم که با بودن ولایت فقیه. من یک فصل کتاب رمان تخریبچی دوران را در جایگاه دفاع از ولایت فقیه نوشته ام و به ان باور و ایمان دارم تا هنگامی که ولایت فقیه حاکم بر این کشور است هیچ دغدغه ای نداریم حالا عناصر نفوذی و بدلی هرکاری دلشان میخواهد انجام دهند ما هم به عنوان سرباز ولایت باید تلاش خودمان را انجام دهیم. فکر میکنید تاثیر انقلابی این جریان در کجا است. جواب: خود شما دارید میبینید در اقصا نقاط جهان. تاثیر این جریان در کجای ایران نهادینه شده است و چه گونه میشود با توجه به این هجمه نهادینه اش کرد. جواب: داستان٬ زبان مشترک تمام نسل ها است. گفت و گوی تمدنها که از سالها قبل مطرح شده٬ کجای این جریان قرار دارد. جواب: به هر حال ان هم زبان مشترک بین نسل ها است.اصل گفت و گوی تمدنها که مشکل ندارد.ما باید تعامل داشته باشیم. تعامل هم به واسطه فرهنگ ایجاد میشود.دشمن هم با شبکه های ماهواره ای٬ فرهنگ ما را نشانه گرفته است. متاسفانه عناصر پولی هم دارند به خواست دشمن رفتار میکنند.وقتی که ما تولید فرهنگی خوب نداشته باشیم٬ سریال و فیلم هم نداریم مردم سراغ ماهواره ها میروند.هر زمانی که ما تولید های فرهنگی خوب داشتیم این مردم ماهواره ها را خاموش کرده اند. فکر میکنید راهبرد انقلاب چه راهبردی است و این راهبرد برای پیمودن راه انقلاب چه گونه میسر است. جواب: توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری به عنوان هادی و مرشد کشور و توجه به زبان مشترک بین نسل ها که زبان هنر داستان نویسی است. شما مبارزه در راه اسلام و ولایت را در داستان نویسی انقلابی و دفاع مقدسی میدانید. جواب: نه. ما٬ در ملی گرایان هم که دوران جنگ هم ملی گراها بودند٬ اقلیت های مذهبی هم بودند تنها بچه مسلمان ها که نبودند.ما به عنوان یک ایرانی مسلمان که من ابتدا ایرانی هستم بعد مسلمان هستم و مسلمانی هستم که ایرانی ام به این معنا که اسلام حد و مرز ایرانیت من را شکسته است.خارج از مرزها هم مسلمانها هستند که هموطن و هم کیش من محسوب میشوند.
گفت و گو: مهدی طهرانی
گفت و گو با ابوالفضل درخشنده نویسنده و رزمنده دوران دفاع مقدس. تیتر: کار فرهنگی به پارکینگ تبدیل شده است. ابوالفضل درخشنده متولد ۱۳۴۸ محله نظام اباد تهران است.خانه پدر مادر وی در محله قدیم زندگی اش نظام اباد قرار دارد.محل ست کنونی وی که دفتر کارش نیز در همان محل قرار دارد اکنون در سوهانک است.وی رزمنده و جانباز ۸ سال دفاع مقدس است و پس از بازنشستگی از نیروی دریایی ارتش در سال ۱۳۸۰ بنابر حس وظیفه و رسالت فرهنگی که احساس می کرد بر دوش دارد در جبهه فرهنگی داستان نویسی دفاع مقدس به نویسندگی٬ چاپ کتب دفاع مقدس و اموزش شیوه های نوین ابداعی خویش در حوزه ادبیات داستانی پرداخته است که در این زمینه با وی گفت و گو کرده ام. شما در یک گفت و گو با یک سایت فرموده اید اشخاصی به ناحق در قضیه مهندسی فرهنگی ورود کرده اند و به سمت جایی پیش میروند که سواد و دانش این کار را ندارند.منظور شما از بیان این مقوله چیست. جواب: مشکل بر سر این است که همه جا صحبت از رانت می شود ابتدا به سراغ مسایل اقتصادی میروند. کسانی که از ارتباطشان و شناخت اطلاعاتی که به دست میاورند کسب سود میکنند.متاسفانه در حوزه ادبیات به ویژه کارهای فرهنگی از این رانت ها زیاد میبینیم.کسانی که دانش و تحصیلاتش را ندارند اما به واسطه اعمال نفوذهایی که می شود میایند و در جایگاه هایی قرار میگیرند .شما در نظر بگیرید در تمام کشورهای صاحب فرهنگ٬ افراد یا عناصری در عرصه فرهنگی قرار می گیرند که استخوان خرد کرده هستند٬ تجربه دارند٬ دانشش را دارند.شما ببینید در عرصه فرهنگی کشور ما چه کسانی میایند. ببینید بنده خدا کارش از دانشگاه تمام نشده مدیر فرهنگ سرا میشود٬ مدیر یک نهاد٬ مسوول فرهنگی فلان جا میشود.این به معنای ان است که ان فرد در کار فرهنگی امده که رزومه ای دست و پا کند.خلافش هم مصداق دارد.بنده خدا٬ دیگری را می خواهند بازنشستش کنند چون می خواهند از کارهای اجرایی دورش کنند رییس فلان قسمت فرهنگی می شود.چون متاسفانه کار فرهنگی به پارکینگ تبدیل شده است.هردوتایش غلط است.کار فرهنگی مختص کسانی است که تخصص٬ تعهد٬ تجربه و تعهد کاری داشته باشند و افراد خلاق و صاحب نبوغی باشند. وضعیت فرهنگی کشور ما که اکنون به این جا رسیده برای این است که کسانی در مسند کارهای فرهنگی کشور قرار گرفته اند که نه تجربه اش و نه تخصصش را دارند ولی تا دلت بخواهد رانت دارند نمونه هم زیاد داریم.بنده خدا در دانشگاه به واسطه این که پسر فلان شخص بوده یا فلان شخص معرفی اش کرده امده پست مدیریت فرهنگی گرفته است.خب این رانت است. رانت این نیست که شما بروید مالی را تصاحب کنید مثل بورس نیست که بگویند که از رانت اطلاعاتی اش بهره برده فهمیده فلان سهام یک هفته دیگر سقوط میکند.این رفته سهامش را فروخته یا فلان سهام رشد میکند رفته ان سهام را خریده است.این رانت است.کسی هم به ناحق پست مدیریت فرهنگی گرفته که صلاحیتش را نداشته از رانت بهره برده است.ان یکی سود مالی میبرد ولی این یکی که در عرصه فرهنگی امده باعث ضربه به ارکان فرهنگی کشور میشود چون شعور و تخصصش را ندارد و از همه بدتر باعث میشود نیروهایی که این تخصص را دارند دلسرد و خانه نشین شوند.
هدف شما از نوشتار کتابهایی با مضامین دفاع مقدس چه بوده است. جواب: دو بخش دارد. یکی این که بخشهای اموزشی کتابهایی است که در بخش اموزشی از ان ها به کارگیری میکنیم و میشود گفت کتابهایی است که در عرصه ادبیات داستانی از ان غفلت شده است و تکنیک هایی هست که مغفول واقع شده و استادان و بزرگوارانمان تا کنون نتوانسته اند این ها را نهادینه و مکتوب کنند.همه اش تکرار مکررات بدون نواوری٬ خلاقیت و ایده پردازی بوده است.کتابهایی که تا کنون از من چاپ شده در هر جلد ان یک بخش ان ایده پردازی خلاقانه مثل یک کلاس داستان نویسی پیشرفته بوده است که در ان برای نخستین بار با ۱۳ زبان روایت مطرح شده که شامل طرح درس زاویه دید دانای کل قاعم به شخص در جلد دوم برای نخستین بار درج شده و نقش روان شناسی رفتار که دو واحد از ان در دانشگاه ها تدریس میشود باز زاویه دید نمایشی تلفیق شده است.بعد اموزشی ان٬ قسمت هایی بود که در عرصه ادبیات به ان توجه نکرده اند و باید نوع نگرشمان به اموزش تغییر کند بیشتر برای این که در کشور ما کلاس های داستان نویسی ۱۰ تا ۱۵ جلسه برگزار میشود در حالی که طرح درس کتابهایی که من منتشر کرده ام ۱۲۰ جلسه است.هزینه ای هم برای چاپ این کتاب ها گذاشته اید جواب: صدرصد.خدا را شکر الحمدلله برای همان رانتی که در عرصه فرهنگی شامل حال بعضی ها شده من باید از امدادهای غیبی برای انتشار تحقیقاتم به کار گیری کنم. این به معنای هزینه شخصی است. جواب: دقیق. اما در رابطه با حدود ۲۶ تا ۲۷ جلد کتاب های دیگر ٬ بیشتر دغدغه های شخصی خود نویسنده است.
گفت و گو: مهدی طهرانی
ادامه گزارش صفحه بعد.
درباره این سایت