گفت و گو با ابوالفضل درخشنده نویسنده و رزمنده دوران دفاع مقدس. تیتر: کار فرهنگی به پارکینگ تبدیل شده است. ابوالفضل درخشنده متولد ۱۳۴۸ محله نظام اباد تهران است.خانه پدر مادر وی در محله قدیم زندگی اش نظام اباد قرار دارد.محل ست کنونی وی که دفتر کارش نیز در همان محل قرار دارد اکنون در سوهانک است.وی رزمنده و جانباز ۸ سال دفاع مقدس است و پس از بازنشستگی از نیروی دریایی ارتش در سال ۱۳۸۰ بنابر حس وظیفه و رسالت فرهنگی که احساس می کرد بر دوش دارد در جبهه فرهنگی داستان نویسی دفاع مقدس به نویسندگی٬ چاپ کتب دفاع مقدس و اموزش شیوه های نوین ابداعی خویش در حوزه ادبیات داستانی پرداخته است که در این زمینه با وی گفت و گو کرده ام. شما در یک گفت و گو با یک سایت فرموده اید اشخاصی به ناحق در قضیه مهندسی فرهنگی ورود کرده اند و به سمت جایی پیش میروند که سواد و دانش این کار را ندارند.منظور شما از بیان این مقوله چیست. جواب: مشکل بر سر این است که همه جا صحبت از رانت می شود ابتدا به سراغ مسایل اقتصادی میروند. کسانی که از ارتباطشان و شناخت اطلاعاتی که به دست میاورند کسب سود میکنند.متاسفانه در حوزه ادبیات به ویژه کارهای فرهنگی از این رانت ها زیاد میبینیم.کسانی که دانش و تحصیلاتش را ندارند اما به واسطه اعمال نفوذهایی که می شود میایند و در جایگاه هایی قرار میگیرند .شما در نظر بگیرید در تمام کشورهای صاحب فرهنگ٬ افراد یا عناصری در عرصه فرهنگی قرار می گیرند که استخوان خرد کرده هستند٬ تجربه دارند٬ دانشش را دارند.شما ببینید در عرصه فرهنگی کشور ما چه کسانی میایند. ببینید بنده خدا کارش از دانشگاه تمام نشده مدیر فرهنگ سرا میشود٬ مدیر یک نهاد٬ مسوول فرهنگی فلان جا میشود.این به معنای ان است که ان فرد در کار فرهنگی امده که رزومه ای دست و پا کند.خلافش هم مصداق دارد.بنده خدا٬ دیگری را می خواهند بازنشستش کنند چون می خواهند از کارهای اجرایی دورش کنند رییس فلان قسمت فرهنگی می شود.چون متاسفانه کار فرهنگی به پارکینگ تبدیل شده است.هردوتایش غلط است.کار فرهنگی مختص کسانی است که تخصص٬ تعهد٬ تجربه و تعهد کاری داشته باشند و افراد خلاق و صاحب نبوغی باشند. وضعیت فرهنگی کشور ما که اکنون به این جا رسیده برای این است که کسانی در مسند کارهای فرهنگی کشور قرار گرفته اند که نه تجربه اش و نه تخصصش را دارند ولی تا دلت بخواهد رانت دارند نمونه هم زیاد داریم.بنده خدا در دانشگاه به واسطه این که پسر فلان شخص بوده یا فلان شخص معرفی اش کرده امده پست مدیریت فرهنگی گرفته است.خب این رانت است. رانت این نیست که شما بروید مالی را تصاحب کنید مثل بورس نیست که بگویند که از رانت اطلاعاتی اش بهره برده فهمیده فلان سهام یک هفته دیگر سقوط میکند.این رفته سهامش را فروخته یا فلان سهام رشد میکند رفته ان سهام را خریده است.این رانت است.کسی هم به ناحق پست مدیریت فرهنگی گرفته که صلاحیتش را نداشته از رانت بهره برده است.ان یکی سود مالی میبرد ولی این یکی که در عرصه فرهنگی امده باعث ضربه به ارکان فرهنگی کشور میشود چون شعور و تخصصش را ندارد و از همه بدتر باعث میشود نیروهایی که این تخصص را دارند دلسرد و خانه نشین شوند.
هدف شما از نوشتار کتابهایی با مضامین دفاع مقدس چه بوده است. جواب: دو بخش دارد. یکی این که بخشهای اموزشی کتابهایی است که در بخش اموزشی از ان ها به کارگیری میکنیم و میشود گفت کتابهایی است که در عرصه ادبیات داستانی از ان غفلت شده است و تکنیک هایی هست که مغفول واقع شده و استادان و بزرگوارانمان تا کنون نتوانسته اند این ها را نهادینه و مکتوب کنند.همه اش تکرار مکررات بدون نواوری٬ خلاقیت و ایده پردازی بوده است.کتابهایی که تا کنون از من چاپ شده در هر جلد ان یک بخش ان ایده پردازی خلاقانه مثل یک کلاس داستان نویسی پیشرفته بوده است که در ان برای نخستین بار با ۱۳ زبان روایت مطرح شده که شامل طرح درس زاویه دید دانای کل قاعم به شخص در جلد دوم برای نخستین بار درج شده و نقش روان شناسی رفتار که دو واحد از ان در دانشگاه ها تدریس میشود باز زاویه دید نمایشی تلفیق شده است.بعد اموزشی ان٬ قسمت هایی بود که در عرصه ادبیات به ان توجه نکرده اند و باید نوع نگرشمان به اموزش تغییر کند بیشتر برای این که در کشور ما کلاس های داستان نویسی ۱۰ تا ۱۵ جلسه برگزار میشود در حالی که طرح درس کتابهایی که من منتشر کرده ام ۱۲۰ جلسه است.هزینه ای هم برای چاپ این کتاب ها گذاشته اید جواب: صدرصد.خدا را شکر الحمدلله برای همان رانتی که در عرصه فرهنگی شامل حال بعضی ها شده من باید از امدادهای غیبی برای انتشار تحقیقاتم به کار گیری کنم. این به معنای هزینه شخصی است. جواب: دقیق. اما در رابطه با حدود ۲۶ تا ۲۷ جلد کتاب های دیگر ٬ بیشتر دغدغه های شخصی خود نویسنده است.
گفت و گو: مهدی طهرانی
ادامه گزارش صفحه بعد.
درباره این سایت